maart 2024
Uitreiking Ds. Visscherprijs 2024
Op 14 maart 2024 werd de Ds. Visscherprijs 2024 – de 15e editie uitgereikt in de Aula ven de Radboud Universiteit in Nijmegen.
Winnaar was Marjolijn Heerings met het proefschrift The good care relationship in long term care: attending to ethical tensions and burdens.
Uit het juryrapport:
Mevrouw Heerings, de jury feliciteert u van harte met het behalen van de Ds. Visscherprijs 2024. Alvorens u de prijs krijgt overhandigd door de voorzitter van het Ds. Visscherfonds sluit ik af met een korte toelichting op het jurybesluit om u deze prijs toe te kennen: In het proefschrift bestudeert dr. Heerings de zorgrelatie tussen mensen die zorg afnemen en degenen die hen ondersteunen en de dilemma’s die hierin kunnen ontstaan. Mevrouw Heerings deed dat middels een etnografisch onderzoek, waarin een veelheid aan methoden gebruikt werd. Zij legde de dilemma’s bloot waarmee cliënten en zorgverleners te maken kunnen krijgen wanneer zij onderdeel zijn van deze zorgrelatie. Het proefschrift wijst op nieuwe en relevante concepten die de reflectie over zorgrelaties kunnen aanscherpen, zoals ‘collective tinkering’(gezamenlijk puzzelen/uitvogelen) of de ‘burden of support’ (de last van ondersteuning, die cliënten in de langdurige zorg kunnen ervaren).
In haar onderzoek bekeek dr. Heerings de zorgrelatie in verschillend sectoren: de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking, de zorg voor mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen en de zorg voor ouderen. De inzichten en sterke reflectie die zij op basis van haar onderzoek heeft beschreven, bieden als het ware een spiegel voor beleidsmakers en praktijk. Een spiegel opdat bewustwording ontstaat dat aandacht en reflectie voor normatieve complexiteit van waarde is. Het proefschrift geeft stof tot nadenken, op praktijk- en beleidsniveau. De door haar ontwikkelde methode ‘Als je het ons vraagt’, waarbij dr. Heerings samen met een theatergroep op een gestructureerde wijze een methode ontwikkelde die cliënten, medewerkers en naasten ondersteunt om gezamenlijk te reflecteren op de zorgrelatie om vandaaruit tot verbeteringen te komen. De jury is onder de indruk van het vele werk dat verricht is, de scherpe reflectie en de nieuwe woorden die dr. Heerings ons als het ware heeft gegeven om te spreken over wat ‘goede zorg’ is. Haar prachtige proefschrift is oprecht een aanrader voor iedereen die in de langdurige zorg werkzaam is. Rest mij om u namens de jury nogmaals van harte te feliciteren met de toekenning van de Ds. Visscherprijs 2024. Wij hopen dat deze prijs u en anderen zal stimuleren tot verdergaand onderzoek in het belang van mensen met verstandelijke beperkingen. Tot slot ook een bijzonder hartelijke gelukwens aan de twee andere genomineerden, dr. Karlijn Pellikaan en dr. Miriam Zaagsma, die voor hun uitmuntende dissertatie door het Ds. Visscherfonds beiden met een tweede prijs worden beloond. Ook u beiden veel succes gewenst met uw verdere onderzoeksactiviteiten.
Klik hier om het volledige juryrapport te lezen.
Marjolijn Heerings licht haar dissertatie toe
Winnaar Marjolijn Heerings ontvangt prijs uit handen van Leonore Biegstraaten voorzitter Ds. Visscherfonds
april 2022
Uitreiking Ds. Visscherprijs 2022
Op 30 maart 2022 werd de Ds. Visscherprijs 2022 – de 14e editie uitgereikt in de Aula ven de Radboud Universiteit in Nijmegen.
Winnaar was Dr. Kristel Vlot met het proefschrift Embedding health promotion in support settings for people with intellectual disabilities, an innovative adaptation of the settings approach.
Uit het juryrapport:
In het proefschrift wordt aandacht besteed aan een relevant onderwerp voor eenieder van ons: gezondheidsbevordering. Daarbij koos mevrouw Vlot voor de gezondheidsbevordering van mensen met een matige tot zeer ernstige verstandelijke beperking. Een groot aantal van deze mensen verblijft in een zorginstelling en zijn op veel levensdomeinen afhankelijk van hun omgeving. Het onderzoek vertrekt dan ook niet vanuit individuele gedragsverandering, maar richt zich op de omgeving van deze mensen.
In de uitvoer van het onderzoek heeft veel samenwerking met de praktijk plaatsgevonden. Mevrouw Vlot heeft verschillende personen, variërend van mensen met een verstandelijke beperking, begeleiders, professionals en managers weten te betrekken bij haar onderzoek, en werkte als onderzoekster in de uitvoer en besluitvorming over het onderzoek in het bijzonder samen met co-onderzoekers. Het resultaat levert waardevolle en toepasbare inzichten op voor de praktijk, en aandacht voor verbetering als het gaat om gezondheidsbevordering. De jury waardeert dat het onderzoek niet alleen constateert dat gezondheidsbevordering van belang is, maar dat direct een tool is ontwikkeld waarmee zorgaanbieders aan de slag kunnen. Zo kunnen inzichten uit het onderzoek direct toegepast worden in de verbetering van de zorg aan mensen met verstandelijke beperkingen.
De jury is onder de indruk van het vele werk dat verricht is, de nauwe samenwerking met de praktijk, de wijze waarop verschillende deelstudies mooi op elkaar aansluiten en het proefschrift een geheel vormt, volledig en rijk met maar liefst zes gepubliceerde artikelen.
Klik hier voor de uitreiking van de Ds. Visscherprijs
Kristel Vlot licht haar dissertatie toe
Prijswinnaars met bloemen: Pauline Hamers, Kristel Vlot, (winnaar) Vincent Peters; naast de prijswinnaars Dr. Ad Lansink voorzitter Ds.Visscherfonds
maart 2022
Ds. Visscherlezing 2022
Het is gebruikelijk, dat bij de uitreiking van de Ds. Visscherprijs een gastspreker vanuit een andere dan de wetenschappelijke hoek zijn of haar visie geeft op de zorg voor en omgang met mensen met beperkingen. In de loop der jaren heeft het Ds. Visscherfonds een reeks sprekers mogen begroeten: politici, beleidsmaker, uitvoerend kunstenaars, geestelijke leidslieden, tot een bisschop toe. Bij de uitreiking van de 14e Ds. Visscherprijs op 30 maart 2022 was dat Elise van der Velde: schrijver, podcastmaker en moeder van de meervoudig beperkte, 20-jarige Ties. Pas na jaren wist Elise zeker, dat Ties een verstandelijke beperking had. Hoe accepteer je dat je kind gehandicapt is? Hoe accepteer je dat je nooit een gewoon gesprek met je eigen zoon zult hebben? Elise van der Velde vertelt over deze ontdekkings- en acceptatietocht. Ze nam de toehoorders mee naar de wereld naast de wetenschap. Na afloop was er veel waardering voor de toespraak
van Elise van der Velde.
Klik hier voor de Ds. Visscherprijs lezing van Elise van der Velde in PDF of bekijk het hier terug deel 1 en deel 2
Ds. Visscherlezing Elise van der Velde,
Ontdekken. Aanvaarden. Genieten.
Hoe als moeder om te gaan met een kind
dat voor altijd verstandelijk beperkt is.
maart 2022
Genomineerden voor de Ds. Visscherprijs 2022 bekend
De jury van de Ds. Visscherprijs 2022, die wordt toegekend aan een uitmuntend proefschrift betreffende de gehandicaptenzorg, heeft de genomineerden bekend gemaakt. Voor 2022 waren zeventien kandidaten. De drie genomineerden voor de prijs zijn, in alfabetische volgorde:
Uitreiking
De uitreiking van de prijs vindt op woensdagmiddag 30 maart 2022 in de Aula van de Radboud Universiteit in Nijmegen plaats. Naast de prijsuitreiking vindt deze middag de Ds. Visscherlezing plaats door Elise van der Velde en is er aandacht voor het subsidiebeleid van het Ds. Visscherfonds.
Het bestuur van het Ds. Visscherfonds nodigt u van harte uit aanwezig te zijn bij de uitreiking van de 14e Ds. Visscherprijs. In verband met de beschikbare ruimte en de voorbereiding van de receptie wordt u verzocht uw aanwezigheid tijdig door te geven aan Marjolein Herps, jurysecretaris Ds. Visscherprijs 2022: jurysecretariaat@dsvisscherfonds.nl
Voor informatie over de prijsuitreiking gelieve u zich te melden bij voorzitter@dsvisscherfonds.nl.
oktober 2020
Uitreiking Ds. Visscherprijs 2020
Op 23 oktober 2020 werd de Ds. Visscherprijs 2020 – de 13e editie uitgereikt in de Aula ven de Radboud Universiteit in Nijmegen.
Winnaar was Dr. Tessa Frankena met het proefschrift Optimising inclusive health research: where expectations and realities meet. Meaningful collaboration with people with intellectual disabilities.
Uit het juryrapport:
De jury is van oordeel dat dit baanbrekende proefschrift heeft gezorgd voor meer duidelijkheid over wat inclusief onderzoek is en de meerwaarde daarvan. Proefondervindelijk is Tessa Frankena samen met Anneke van der Cruijsen en Henk Jansen (als co-onderzoekers met een verstandelijke beperking) nagegaan wat hun bijdrage aan een onderzoekstraject kan zijn en inventariseerde zij welke factoren een rol spelen om zo goed mogelijk in alle onderdelen samen te werken en te kunnen participeren.
Het meenemen van de kennis en ervaring van mensen met een verstandelijke beperking zelf is een belangrijke toegevoegde waarde voor het formuleren van de onderzoeksvraagstelling en onderzoeksopzet, en van belang voor de communicatie en implementatie van onderzoeksresultaten.
Bijzonder bij dit proefschrift is de persoonlijke reflectie op de samenwerking in dit onderzoek. Van belang is verder een in internationaal verband tot stand gekomen ‘consensus statement’ met richtlijnen waarin opgeroepen wordt tot het betrekken van mensen met een verstandelijke beperking, ook hen met een ernstige beperking, alsmede hun naasten. Het statement roept op tot het bevorderen van deelname aan onderzoek door mensen met een verstandelijke beperking en hen daarbij zodanig ook praktisch te ondersteunen dat de balans tussen onderzoekskwaliteit en de kwaliteit van inclusieve methoden gewaarborgd wordt. Dit statement is tegelijk ook een stimulans tot inclusief onderzoek bij andere doelgroepen, zoals bijvoorbeeld ouderen.
De twee andere genomineerden, die beiden een tweede prijs ontvingen, waren:
Dr. Maaike Marijn van Rest voor haar proefschrift “Social Information Processing in Adolescents with Mild to Borderline Intellectual Disability” en Dr. Cis Vrijmoeth voor zijn proefschrift “Timely identification of people with intellectual disabilities in need of palliative care”.
De prijsuitreiking zou aanvankelijk op 23 maart 2020 in de Utrechtse Janskerk plaatsvinden. De coronamaatregelen verhinderde die plechtigheid. De uitreiking van de Ds. Visscherprijs vond nu plaats in de Academiezaal van de Radboud Universiteit. Ondanks de beperkende maatregelen werd het een mooie, sfeervolle bijeenkomst, die velen via een livestream toch konden volgen. Na de welkomstwoorden van Dr. Ad Lansink, voorzitter van het Ds. Visscherfonds, presenteerde Dr. Wil Buntinx een overzicht over “50 jaar wetenschappelijk onderzoek in de gehandicaptenzorg”. Zijn voordracht wordt gepubliceerd in het decembernummer van2020 van NTZ. Vervolgens kregen de drie genomineerde onderzoekers in alfabetische volgorde het woord voor de presentatie over hun proefschrift. Daarna hield Prof. dr. E. Kimman s.j. de Ds.Visscherlezing, getiteld “Meerwaarde van beperking: de gehandicapte mens als voorbeeld”. Tijdens het voorlezen van het juryrapport door bestuurs- en (nieuw) jurylid Carien Beurskens werd duidelijk, dat Tessa Frankena de 13e Ds Visscherprijs had gewonnen. Ad Lansink kon eindelijk – na ruim zeven maanden spanning - de winnaars feliciteren met hun prijs: een in meer opzichten waardevolle oorkonde en een grote bos bloemen.
De jury voor de 13e Ds. Visscherprijs bestond uit:
Prof. Dr. Petri Embregts (voorzitter), Drs. Ruud Geus (jurysecretaris), Drs. Paul Goderis (bestuurslid Ds. Visscherfonds), Prof. Dr. Bea Maes, Dr. Sandra Mergler, Prof. Dr. Geraline Leusink, en Prof. Dr. Annette van der Putten.
Klik hier voor het voorlezen van het juryrapport en het uitreiken van de Ds. Visscherprijs 2020
Of klik hier voor de overige onderdelen van het programma rond de uitreiking.
Tessa Frankena licht haar dissertatie toe
Prijswinnaars met bloemen: Maaike van Rest, Tessa Frankena, Cis Vrijmoeth
Eduard Kimman SJ over ‘Meerwaarde van beperking’
Wil Buntinx over ’50 jaar wetenschappelijk onderzoek in de gehandicaptenzorg'
maart 2020
In memoriam Paul Goderis
Een kwestie van liefde
Die vier woorden ontleen ik aan de rouwkaart, waarmee Anouk en haar kinderen en kleinkinderen ons uitnodigen om voorgoed afscheid te nemen van haar echtgenoot Paul. Wij zijn met haar bedroefd om het heengaan van een man – echtgenoot, vriend en wat al niet meer – die de liefde niet alleen voor zijn gezin waar maakte maar ook daarbuiten, op meer plaatsen, en ook voor anderen, tijdens zijn werkzame leven en daarna. Het Ds. Visscherfonds heeft vanaf 2004 ervaren, wat ‘een kwestie van liefde’ voor Paul Goderis betekende. Professionaliteit, niet als tegenhanger van liefhebberij, maar als opdracht en uitdaging. Ik doel op zijn steevaste inzet, zijn grote deskundigheid en zijn volledige betrouwbaarheid. Op Paul konden we rekenen: altijd.
Persoonlijk zag ik Paul voor het eerst op een onverwacht moment. Via vrienden belandde ik ooit in de tuin van de Winkelsteeg, op een braderie met het doel deze befaamde instelling voor mensen met ernstige verstandelijke beperkingen een financieel hart onder de riem te steken. De koop van enkele loten leverden mij een parasol op, zonder handtekening van de directeur. Ik zou Paul Goderis pas enkele jaren later beter leren kennen bij de fusiebesprekingen van de Groesbeekse Tehuizen, de Arnhemse JP Heije Stichting en de Beele uit Apeldoorn. Tijdens de eerste jaren van Pluryn mocht ik formeel en informeel erop toezien, hoe Paul zijn collega Hans de Hoog, destijds mijn directeur in Groesbeek, terzijde stond bij de op- en uitbouw van Pluryn.
Het besef van ‘Een kwestie van liefde’, de diepere persoonlijke kennismaking, kwam later, na het toetreden van Paul tot het bestuur van het Ds. Visscherfonds: het uit de Groesbeekse Tehuizen ontstane beheerfonds, dat bij de loskoppeling van de Centrale voor Praktische Hulpverlening was opgericht ter bevordering van wetenschappelijk onderzoek voor mensen met een verstandelijke beperking. Hans de Hoog stelde voor om Paul in dat genootschap op te nemen, gelet op zijn kennis en ervaring, en ook gezien zijn persoonlijkheid. Het fonds had behoefte aan iemand, die bruggen kon slaan tussen wetenschap en praktijk, tussen soms terechte behoudzucht en veelal noodzakelijke vernieuwing.
Van het begin af aan was duidelijk, dat Paul een aanwinst was, inhoudelijk en zakelijk maar ook in persoonlijk opzicht. Dat laatste gold voor de vergaderingen en voor de gezamenlijke maaltijd. Want na de serieuze beraadslagingen maakten we steeds ruimte voor andere onderwerpen, dichtbij of ver van eigen huis: gebruikelijk voor reislustige mensen. Paul kon over vrijwel alles meepraten, maar kon ook heel goed luisteren, wanneer andere ‘fondsgenoten’ wat te vertellen hadden. Zijn Vlaamse komaf verloochende hij niet. Integendeel: hij kon behoedzaam de verschillen tussen Vlamingen en Nederlanders uitleggen, om even later over te schakelen op het mooie werk van schoonzoon Olaf, de fietsenmaker nieuwe stijl. Of op anekdotische verhalen over de belevenissen van zijn vader. Zijn gulle lach blijft ons bij, ook nu hij niet meer bij ons is.
Zijn ziekte: dat was een ander verhaal. Daarover praatte hij even openhartig als zorgvuldig. Paul hield ons goed op de hoogte, rustig en met een natuurlijke bescheidenheid, passend bij zijn opvatting over liefde. Mijn bewondering voor de wijze waarop Paul met zijn kwaadaardige ziekte omging, heb ik nooit durven uiten, behalve misschien door de blije verrassing, dat hij er na een pittige reeks behandelingen gewoon weer was. Zijn werk als jurylid voor de Ds. Visscherprijs heeft nooit geleden onder zijn beproevingen. Des te meer schrokken wij van het bericht van zijn plotseling overlijden in Spanje, kort voor zijn terugkeer naar Nederland. Hij wilde op tijd terug zijn voor het overleg over en de uitreiking van de Ds. Visscherprijs 2020. Het heeft niet zo mogen zijn. Wel heeft Paul het juryrapport nog kunnen lezen en goedkeuren. Zo was hij tot het laatst betrokken bij de zorg voor mensen met een beperking. Bij de uitgestelde uitreiking van de Ds. Visscherprijs 2020 zullen onze gedachten bij hem zijn.
De juryleden hebben intussen ieder voor zich laten weten, dat zij Paul Goderis node zullen missen. Naast de condoleances – ik citeer: een groot verlies voor zijn familie, al wie hem dierbaar was – spreken de volgende woorden voor zich: een bijzonder aardig en bevlogen mens oprecht, met een scherpe analytische blik, en betrokken bij het werk van de jury; prettig, warm en inspirerend, met een groot hart voor mensen met beperkingen. Het bestuur van het Ds Visscherfonds onderstreept deze warme woorden: een andersoortig juryrapport, dat mij terugbrengt bij de woorden van Paul, waarmee ik begon: Een kwestie van liefde. Liefde op het eerste en – nu – laatste gezicht, en al wat daartussen ligt. Kijk naar Paul’s foto, waar hij die liefde vol vreugde uitstraalt. Anouk, zijn kinderen en kleinkinderen weten zich getroost door de waardering voor Paul’s dienstbaarheid. Nu hij zijn rust gevonden heeft, houden de herinneringen aan hem stand. Wij zullen hem niet vergeten.
Toespraak bij de uitvaart van Paul Goderis, op 7 maart 2020, in Crematorium Moscowa, door Ad Lansink, bestuursvoorzitter van het Ds. Visscherfonds.
